πυρρίτης

ο, Ν

(ορυκτ.) ορυκτό τής ίδιας χημικής σύστασης με το πυρόχλωρο, με προσμίξεις σιδήρου, τανταλίου και τιτανίου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γερμ. Pyrrhit < πυρρός «ερυθρός, κοκκινωπός» + κατάλ. -ίτης].